We schrijven 1984. Na een uitgebreide kennismaking met het toenmalige studentenleven in de jonge studentenstad Maastricht ontstond bij een aantal studenten onvrede met de invulling die men binnen de bestaande verenigingen gaf aan het begrip “studententijd”. Hoe immers kon men van een academicus in de bloei van zijn leven verwachten dat hij zijn dagen slechts zou slijten in met het spekken van de aandelenkoersen van ’s lands grote brouwhuizen? Moesten zij meegaan in de maalstroom die studentikoze gezelligheid heette? Avond aan avond met steeds dezelfde verbaal incontinente “dames en heeren” bespreken wat men ooit nog van plan was te gaan bereiken?
Liever kozen zij ervoor het Onafhankelijk Maastrichts Studenten Genootschap Plutarchus op te richten. De basis van het O.M.S.G. Plutarchus wordt sinds de oprichting gevormd door de diversiteit van de individuele leden, hun openheid en het respect dat zij voor anderen en zichzelf hebben. Daarbij zijn integriteit, karakter en een kritische natuur van groot belang, evenals humor, energie en wilskracht. Individuen binnen het Genootschap hebben de ruimte voor eigen ideeën en initiatieven, om zichzelf zodoende te ontplooien en van elkaar te kunnen leren, dit ook naar het voorbeeld van de gelijknamige filosoof en geschiedschrijver.
Afwisseling van activiteiten is voor het Genootschap van groot belang. Natuurlijk kenmerkt het Genootschap zich daarnaast ook door zijn nadrukkelijke aanwezigheid in de kroegen en op de feesten in deze mooie stad, maar deze vormen nooit de basis voor een dispuutsavond, het O.M.S.G. Plutarchus streeft er namelijk naar iedere dispuutsavond op orginele wijze in te vullen. Hierbij staan creativiteit, inventiviteit en vooral fun hoog in het vaandel. Niet-leden van het O.M.S.G. Plutarchus hebben helaas maar af-en-toe het geluk deze kant van het Genootschap mee te mogen maken.